Voor Jamiro liep het even anders. “Na vier seizoenen koos ik voor Sparta, maar daar scheurde ik al snel een kruisband en was ik negen maanden uit de roulatie. Na een revalidatie op Spangen, was ik redelijk fit. Maar toch besloot ik terug te keren naar Unitas. Helaas sloeg na drie maanden het noodlot opnieuw toe.”
Familiekwaal
Een scheurtje in zijn meniscus hield hem opnieuw langs de kant. “Die kruisband is volledig hersteld en ik heb er nooit geen last meer van. In diezelfde knie wil de meniscus weleens opspelen. Het gewricht wordt stijf, maar dat loop ik er na een tijdje wel uit. Een familiekwaal, want de knieeĢn van mijn vader Jerry en broer Denzel zijn ook niet echt sterk.”
Eenmaal weer sterk genoeg, vertrok Jamiro naar Altena. “Ik wilde weer spelen en werd enthousiast gemaakt door Denzel, die het in Nieuwendijk uitstekend naar zijn zin had. Ik ook, want de trainingen van Johan van der Werff waren heerlijk. Na een goed seizoen kwam Sliedrecht op mijn pad. Een bewuste keuze, maar omdat Sliedrecht niet zo goed presteerde was de lol ver te zoeken. Ternauwernood redden we het vege lijf. Ik kon blijven, maar op advies van mijn vader meldde ik mij bij SVW. ‘Ga toch lekker met je broertje voetballen.” Zo gezegd, zo gedaan. En de broertjes Libretto werden lid, waar opa Frank ook de vaste fotograaf was.
“Toen nog op Mollenburg. Nu komt hij niet vaak meer kijken, maar opa is wel ontzettend trots op zijn kleinzoons. We hebben het goed naar ons zin. Natuurlijk helpt het, dat we met Gorcumse vrienden voetballen op een mooi niveau. Daarnaast is het voor mij goed te combineren met het zaalvoetballen bij ZVG. We hopen kampioen te worden en te promoveren naar de Eredivisie.”
Meer rust in het spel
Ongetwijfeld een flinke belasting, zeker voor de knie van Jamiro. “Ik ben jong, het is dus goed te doen. We trainen op woensdag in de zaal en voetballen op vrijdag. Op het veld, met twee avonden trainen en op zaterdagmiddag ballen, is het zeker volle bak. Want door de versterkte degradatie is het aanpoten tegen technisch sterke tegenstanders. Theole, GJS, Nivo Sparta, Roda Boys en Achilles’29 zijn geen makkelijke ploegen. We moeten sowieso zorgen niet te degraderen en met iets meer rust in ons spel moet dat lukken. Daar ben ik van overtuigd.”
Zoals geschreven, gaat het in de zaal beter voor de wind. “Voor de beker zijn we uitgeschakeld door het sterke Hovocubo, mogelijk de competitietegenstander van volgend seizoen. We liggen op koers.“