Historie

S.V.W. is binnen de wijde omgeving van Gorinchem al meer dan 100 jaar een begrip en een grote naam op voetbalgebied. Op 1 juni 1911 werd de vereniging opgericht en in 2011 werd het 100-jarig bestaan dan ook groots gevierd.

Aanvankelijk heette de club Wilhelmina, maar al snel werden de woorden Steeds Voorwaarts er voor gezet en werd het dus S(teeds) V(oorwaarts)W(ilhelmina).

Het clubtenue bestaat eigenlijk vanaf het begin uit een witte broek en rood-wit verticaal gestreepte shirts. Dat laatste levert de club de bijnaam “de streepjes” op. In het verleden speelde S.V.W. o.a. op een veldje Buiten de Waterpoort, een terrein aan de Arkelsedijk, sportpark Mollenburg en sinds 2007 op de huidige locatie, genaamd Molenburg.

Met recht kan gesteld worden dat deze accommodatie één van de mooiste is in de verre regio. Het hoofdveld heeft kunstgras, welke van uitstekende kwaliteit is en ook door de uit spelende clubs wordt geroemd. Het tweede veld heeft een grasmat en ook dat ligt er prima bij. Het clubgebouw en de kleedaccommodatie zijn werkelijk schitterend en de club kan daar zeker trots op zijn.

Binnen de Gorcumse gemeenschap heeft S.V.W. zeker ook een grote maatschappelijke rol gespeeld en doet het dat nog steeds. Het is altijd een club geweest, waarin alle gradaties van de bevolking wel vertegenwoordigd waren en zijn, maar het grootste gedeelte van de club bestond toch altijd wel uit de arbeidersklasse.

Echt een club van en uit het volk dus.

Van herkomst is S.V.W. een zondagvereniging, waarbij vermeld moet worden dat de jeugdafdeling hun wedstrijden altijd al op zaterdag speelde. In 1994 besloot men een zaterdagafdeling op te richten. De ten­dens gaf aan, dat steeds meer spelers, van hoog tot laag, er de voorkeur aangaven op zaterdag in plaats van op zondag te willen voetballen en S.V.W. zag een groot aantal leden naar elders vertrekken, waar dat ook daadwerkelijk kon. De doelstelling destijds om “de zaterdag” te gaan starten was toen dan ook deze kleine uittocht een halt toe te roepen door de leden de gelegenheid te bieden ook bij S.V.W. op die dag te kunnen voetballen. De prioriteit voor het prestatieve voetbal werd aanvankelijk gelegd bij de zondagtak, maar dat werd steeds moeilijker en uiteindelijk werd “de zondag” steeds kunstmatiger in leven gehouden, door spelers van buiten te halen.

Dat resulteerde wel in een opmars van de vierde klasse naar de eerste klasse, waarin men speelde, toen in 2005 de stekker uit deze tak van de club werd getrokken. Recreatief kan er nog wel op zondag gevoetbald worden en momenteel is nog één team op die dag actief namens S.V.W.

In de nu voorbije 102 jaar werden vele promoties, kampioenschappen en ook degradaties gevierd c.q. betreurd. Eén van de hoogtepunten uit de geschiedenis van S.V.W. was ongetwijfeld de promotie in 1959 naar de eerste klasse, wat op dat moment het hoogste amateurniveau van Nederland was.

Nadat de titel in 2e klasse werd behaald, diende men met de twee andere kampioenen uit het westen (Kon. HFC uit Haarlem en Baarn) een promotiecompetitie te spelen voor twee plaatsen in het walhalla van het amateurvoetbal. Voor 7.000 toeschouwers speelden S.V.W. en KHFC met 0-0 gelijk, wat voor beiden voldoende was om die stap naar de top te maken. S.V.W. speelde vervolgens een zevental jaren op dat niveau, waarna er werd gedegradeerd. Daarna voetbalden de streepjes lang op tweede klasse niveau met ook een paar jaartjes in de derde klasse. S.V.W. was in die tijd een grote club met een bloeiende jeugdafdeling en een echt voetbalbolwerk in de regio. Bij de thuiswedstrijden van het eerste elftal stonden en zaten er steevast zo’n 1.500 tot 2.000 toeschouwers langs de lijn en niet zelden zelfs meer.

In de late jaren 90 van de vorige eeuw veranderde de populatie binnen de Gorinchemse gemeente wat van samenstelling en ontstond er o.a. een behoorlijk grote allochtone gemeenschap. Zoals eerder al gememoreerd was S.V.W. een club voor alle geledingen dus ook veel van deze mensen werden lid van de vereniging. Ook vergrijsde het ledenbestand binnen de club. Er was heel lange tijd onzekerheid over waar de toekomst van S.V.W. binnen Gorinchem kwam te liggen. Men diende te vertrekken van de locatie op sportpark Mollenburg en er werd vurig gehoopt, dat er een vervolg zou komen in Gorinchem Oost, een enorme groeiwijk met veel potentie om te kunnen groeien als voetbalvereniging.

Deze langdurige onze­kerheid deed de club geen goed en even zag het er somber uit. Een groep enthousiaste mensen zette er echter de schouders onder en uiteindelijk werd bekend dat S.V.W. zou gaan verhuizen naar sportpark Molenvliet in het westen van de stad. Daar is een prachtig complex gerealiseerd en de club zet sindsdien de ingezette opgaande lijn voort.